Korku
Uyumaan lazım, dedi; Birden kendime geldim, birisi kulağıma sanki böyle seslenmişti. Tekrar dalarken; Uyumaan lazım, dedi. Artık o sesi duyduğuma emindim. Kendime tekrar geldim. İşin garibi bu sesi, tam uyuklarken duymamdı. Ayağa kalkıp, banyoya gittim. Yüzümü yıkadım, aynaya bakamadım. Bilmem neden. Tekrar yüzüme su vurdum. Elim yüzümde 10 saniye kadar durdum, gözlerim de kapalıydı. Sular yavaş yavaş parmak aralarımdan süzülüp, lavaboya dökülüyordu. Sonra birden; Uyumaan lazım, dedi bir ses. Bu sefer biraz daha uzaktan gelmişti ses, fakat hala net olarak duyulabiliyordu. Korkudan titremeye başladım. Ama hala elim yüzümde, su da oluk oluk akmaktaydı. Aynaya da bakmaya cesaret edemiyordum. "Uyumaan lazım" ın sesleri yaklaşıyordu şimdi, yavaşça kapı gıcırdadı ve oradaki bana hiç unutamayacağım bir şey söyledi. Uyumaan lazım, yarın sınavın var unuttun mu oğlum ? Unutmadım, dedim anneme. Yatağa girdiğim gibi deliksiz uyumuşum.