İşini Bilen Dönercim

Erken uyandım. Uyanmam gerekiyordu, çünkü ilaç saatimi kaçırmak üzereydim. Öncesinde de bir şeyler yemeliydim. Tüm bunları düşününce on dakika daha fazla uyuyamadım. Sözde, ağzıma hemen bir iki lokma atıp, ilaçları alıp tekrar uykuya dönecektim. Olmadı, uyandım. Hiç olmaz zaten. Bugün yapılacak daha önemli bir işim olmadığından sürekli ertelediğim bir işim için kaymakamlığa doğru yola çıktım. Sonra, işimin kaymakamlıkta çözülemeyeceğini, sgk'ya gitmem gerektiğini, oraya da erken saatte gitmem gerektiğini, aksi taktirde çok sıra bekleyeceğimi öğrenerek çıktım. Canım sıkıldı, bugün hallolsun istemiştim.

Sonra sırasıyla sinemaya gitmeyi, bir yerde kahve içip kitap okumayı, arkadaşımı ziyaret etmeyi düşündüm. Hiç birisini yapmadım, yani yapamadım. Arkadaşım yeni açtığı dükkanın işleri için Bodrum'a kadar gitmiş, telefon ettim de öğrendim. Sinemanın önüne kadar geldim de giremedim. Sıra vardı, hemen vazgeçtim filme girmekten. Sanırım filmin başlamasına bir buçuk saat kadar vardı. Son olarak bir yere oturdum ama hiç kitap okumak istemedi canım. Zaten gittiğim yer de bir dönerciydi. Orada kitap okusam bana gülerlerdi. Beni itip kakar, yerden yere vururlardı belki de. Her şeyin bir yeri vardır dostlarım, ben bunların farkındayım. Kitap okuyacağın zaman Starbucks'a gitmeli insan. Sakın bir art niyet aramayın bu sözlerimde, cidden tamamen aynısını yapıyorum. Ki ben de yapıyorum diye eleştiremem diye bir durum da yok. Hep birlikte değişelim! Eh! Bu da belki umurunuzda değildir. En iyisi ben değişeyim dostlarım, zaten şurada kime zarar verebilir bu değişim. Hadi verdi diyelim, en fazla beş kişiyi aşmaz, onlar da kendi salaklıklarına yansın. Neyse ne diyordum, günüm nasıl geçiyordu. Aslında tam olarak günümü anlatmak istiyordum, o yüzden bu son yazdıklarım da 'gün' ün içerisindeyse, kim diyebilir ki bu sözler anlatım bozukluğu teşkil ediyor diye.

Ne diyorduk, beni bu ilaçlar mahvetti. Kabul ediyorum biraz budalalaştım. Çabuk sinirlenir oldum ama bu ilaçlardan değil de, ilaçları kullandığım için insanların bana daha fazla hoşgörülü olacağını düşündüğümden ve gerektiğinde beni daha önce hiç olmadığı kadar alttan alabilecek olmalarından. Aslında ilaçlar yüzündenmiş. Hay Allah kahretsin, bir kere de yüzeysel bak be adam!

Yine de şu güne bakıp yaptığım en güzel şeyin, o pilav üstü et döneri mideye indirdiğin zamanın olması, ayrı bir şeyi daha anlatmıyor mu bize! Yani sadece bana (Aslında kendi kendime konuşuyorum ve hikayedeki bazı tutarsızlıkları hemen aklımda dolduruyorum. Ki belki siz o tutarsızlıkları hiç umursamadınız bile. Hani siz yoktunuz! Olsanız bile böyle düşünürdünüz. Olsanız ve böyle düşünmeseniz bile hiçbir zaman olduğunuza inanmayacağım gibi geliyor.) ! Dönerci işini biliyor!